Langit Senja
Jadikan Hal-hal "Luar Biasa" menjadi "Kebiasaan"
SELAMAT DATANG KEMBALI
Selamat Membaca....
Semoga blog ini dapat bermanfaat...
Jangan Lupa di comment yeaa...OK
Semoga blog ini dapat bermanfaat...
Jangan Lupa di comment yeaa...OK
Rabu, 04 Desember 2013
Langit Senja: Drama ACTIVE
Langit Senja: Drama ACTIVE: Judul : “ Tresna Asih ” Anggota : 1. Aldi Gunawan (03/XII IPA 5) sebagai Pak Mardi 2. Annisa Diyan Meitasari (04/XII IPA 5) ...
Puisi Cinta
Satu
Kaki
(Tiwi
Numrapi/32/XII IPA 5)
Kau
raja dalam singgasana hatiku
Meski
kau tak pernah tahu
Jika
hati ini selalu merindu
Kau air dalam kehidupan
Yang kan obati kerinduan
Pernah
kau isyaratkan cinta
Dalam
tangga nada, juga
Kau
lukiskan kasih
Dalam
kanvas merah muda
Maski kau dan aku mengerti
Tapi aku akan tetap berdiri
Walau
hanya satu kaki
Puisi
Senja di Taman
(Tiwi
Numrapi/32/XII IPA 5)
Mentari
kian meredup
Langit
jingga mulai nampak
Ku
masih terduduk sepi
Di
bangku taman ini
Terlihat kupu-kupu sepasang
Berkejaran suka ria
Di taman yang mulai kering
Tampaknya mereka bahagia
Tak
berkedip mata ini memandang
Seolah
nafaspun terhenti sejenak
Ahh….
“
Tak lama lagi musim berganti “
Semilir angin berlalu
Debu-debu melekat pada tubuhku
Di
taman ini ku mengenang
Tatkala
musim hujan datang
Senin, 25 November 2013
Drama ACTIVE
Judul : “ Tresna Asih ”
Anggota :1. Aldi Gunawan (03/XII IPA 5) sebagai Pak Mardi
2. Annisa Diyan Meitasari (04/XII IPA 5) sebagai Parti
3. Astuti Yuniati (08/XII IPA 5) sebagai Asih
4. Hendra Wahyu Pratama (16/XII IPA 5) sebagai Tejo
5. Prasetyo Aji Nugroho (23/XII IPA 5) sebagai Bambang
6. Tiwi Numrapi (32/XII IPA 5) sebagai Bu Minah
7. Utami Pangestu (35/XII IPA 5) sebagai Bu Santi
Inilah kami saat ngeksis di taman SMANSA--" |
Ing
sawijining dina,ana ing desa Sukamaju ana bocah kang jenenge Tejo, bocah iki
mau ndugal banget, senengane mung ngombe-ngombenan ngentekne duite simboke, ora
duwe gawean lan dina – dina mung mblayang wae.
Bu
Minah : (nyapu-nyapu ana latar)
Tejo :
(teka karo nendang – nendang sampah) “ Mbok ! aku njaluk duit, duitku wingi kae
wes entek “
Bu Minah :
(ngelus dhadha) “ Owalah lee lee...mbokke ki gaweane mung kaya ngene. Kowe ki
cah gedhe barang ora gek golek gawean. Mbokke wes ora duwe duit tenan le..”
Tejo :
“ Ora urusan !, pokokke saiki aku njaluk duit”.
Bu Minah :
“ elingo pesenne bapakmu mbiyen to le, kowe dadi cah lanang kudu duwe tanggung
jawab karo keluarga, aja gur mblayang wae”.
Tejo :
(mlebu omah karo muring-muring) “Mbuh mbok mbok, jalukki duit kok uthille
eram”.
Bu Minah :
(lungguh neng ngarep omah) “ Owalah bapak..bapak..kok kowe lunga cepet banget,
aku wes ra kuat ngadhepi Tejo, saya suwe ora saya manut malah saya ngeyel”.
Sawise Tejo mlebu ngomah, banjur mlebu
menyang kamar, njipuk HP dinggo nelfon pacare. Pacare Tejo jenenge Asih, anakke
lurah desa Sukamaju.
Tejo :
“ Hallo Asih...lagi ngopo kowe? Karo sopo? Wes ma’em rung? Kangen ra ro mas
Tejo ?”
Asih :
“Ealah jan tenan og mas Tejo i, yen nelfon ki mbok yo nggowo salam sek, ora
ujug – ujug langsung teka ngendi-ngendi”.
Tejo :
“ Iyo..oke neknu baleni,,Assalamu’alaykum warrahmatullahi wabarakatuh Asih “.
Asih :
“ Nah, ngono lho mas, Wa’alaykum salam warrahmatullahi wabarakatuh mas..,
dengaren kok nelfon mas, ana apa?”
Tejo :
“ orapopopo kok, aku mung kangen “
Ngerti ngerti telfonne mati dhewe.
Asih :
“ Hah,,kok telfonne mati dhewe to..hmmmt jan tenan og mas Tejo i”
Tejo :
“Haduh,,pulsaku entek cah,,”
Esukke, Tejo nongkrong ana bok sing
biasane dinggo kumpul-kumpul karo kanca-kancane, ora let suwe, Parti kancane
Tejo teko.
Tejo :
(nongkrong ana bok karo gitaran) “ He Parti ! reneo sek..cepet !”
Parti :
(mara karo markirke pit) “ ana apa jo? Kok sajakke ana sing perlu penting
banget”
Tejo :
“ Kowe duwe duit ra? Yen duwe ayo tuku ciu wae, duitku wingi wes entek taknggo
tuku ciu 2 botol “.
Parti :
“ duitku gari 20 ewu ki”.
Tejo :
“ Heleh, duit semono ki gek etuk opo”.
Parti :
“ Ayo nyane Yanto wae, sopo ngerti Yanto jek duwe ciu”.
Tejo :
“ Yowis ayo..aku nggonceng yo”.
Ana ing omahe Asih, bapak ibune ngakon
supaya Asih ndang golek yang, soale umure wes ora enom maneh.
Bu Santi :
“ Nduk nduk Asih reneo sek nduk lingguh
kene !”
Asih :
“ Wonten napa buk, pak?”
Pak Mardi : “ Kowe ki rak wes ora enom to nduk, mbok yo gek ndang golek
calon kono”.
Asih :
“ Kula nggih sampun pados kok buk, pak..”
Bu Santi :
“ Sopo nduk? Tejo ? Tejo anakke Minah sing dodol pecel kae?lah lah nduk nduk...
opo ora ana liane to?”
Pak Mardi : “ Tejo sing gaweane mung nongkrong ora cetha kae? Wes mbok
golek liane wae to nduk, wong kaya ngono kae masa depanne ora nggenah”.
Asih :
“ lha pripun melih buk, kula sampun kebacut tresna sanget pak buk kalih mas
Tejo”.
Pak Mardi : Kowe ki melek o to nduk, disawang tenan- tenan, opo to
apikke Tejo wes gaweane ora cetha, bagus we yo ora”.
Bu Santi :
“ Opo ra luwih apik kowe karo Bambang wae to nduk, anakke dokter Cokro kae lho,
wes bocahe bagus, gaweane ya cetha”
Asih :
“ Mboten purun pak, buk...kula tresnane mung kalih mas Tejo..mboten wonten liane “.
Pak Mardi : “ Ya pikir-pikiren maneh sek nduk..aja nganti kowe salah
milih”
Asih :
‘ Inggih pak..buk..maturnuwun sanget”.
Esukke Tejo bali nongkrong ana bok,
dikancani Parti, cah 2 kuwi mau gitaran karo nyanyi-nyanyi ora cetha. Sawise
nyanyi – nyanyi, bocah 2 kuwi mau banjur ngombe ciu ana pinggir bok. Pas pak
Mardi lewat ana kono, Tejo ora nyadar yen sing dijak omongan kuwi pak Mardi,
bapakke Asih.
Tejo :
( karo ngombe-ngombe) “ Wahh,,,iki enak tenan iki, rasane kaya fly fly ngono
kae..”
Parti :
“ hok’o,,enak tenan iki,,mak nyusss”
Pak Mardi : (teka langsung marani) “ Heee kowe do ngopo neng kene? Cah
jek enom enom kok ora kerja malah omben-omben wae, gek sesuk arep dadi opo?”
Tejo & Parti : ( malah cekikikan dhewe, ngguya – ngguyu banter, ora nggagas
sing diomongne pak Mardi “
Amarga pak Mardi selak mimpin rapat ana
kelurahan, pak Mardi banjur lunga, ora let suwe Tejo bali menyang ngomahe karo
mlaku sempoyongan amarga bar omben-omben.
Bu Minah :
(kaget) “ Masya Alloh le le... kowe mau bar ngopo?, kok ambune kaya
ngene...kowe bar ngombe to ?”
Tejo :
“ Aaaah mbuh mbok mbok, aku luwe mbok, lawuhe opo?” ( banjur mlebu menyang gandhok)
Bu Minah :
“ Simbok durung masak le..”
Tejo :
( nesu – nesu, apa apa dibanting )” kowe ki gek piye to mbok, anakke luwe
barang kok malah ora masak “.
Bu Minah :
“ Masya Alloh le..le..., sing arep dinggo lawuh ki opo?, simbok wes ora nduwe
duit maneh lee..”
Tejo :
Mbuh mbok- mbok..!”(mlebu kamar)
Dina esukke, Asih dolan menyang omahe
Tejo.
Bu Minah :
(lagi nyepakke dodolan pecelle)
Asih :
“ Assalamu’alaykum, kula nuwun buk...”
Bu Minah :
“ Wa’alaykumsalam, eh nduk Asih to, gek rene nduk, mlebu sek..”
Asih :
“ Inggih buk,,maturnuwun sanget,,,”(karo mlebu ngomah)
Bu Minah :
“ Ana perlu opo nduk kok esuk – esuk kok wes dolan rene”.
Asih :
“ Sakderenge nyuwun pangapunten nggih buk, mas Tejo wonten buk?’
Ngerti-ngerti Teja metu saka kamare,
banjur kaget weruh Asih wes tekan ngomahe
Tejo :
“ heh Asih,,,kok kowe ra ngomong yen arep rene? Mbook! Asih iki gek digawekne
wedhang kono,,Cepet !!”
Bu Minah :
“ Iya lee..., nduk simbok neng mburi sek yo,,dipenakke sek “
Asih :
“ Inggih bu,,maturnuwun sanget nggih bu”
Tejo :
“ Btw, iki ana apa, kok esuk – esuk wes rene ?”
Asih :
“ Ngene lho mas, bapak ibukku ki ngakon aku kon golek calon bojo, aku bingung,
aku tresnane mung karo mas Tejo, nanging....”
Tejo :
“ Nanging ngopo?”
Asih :
“ Wong tuwaku ora setuju mas, malah aku dikon pacaran karo mas Bambang anakke
dokter Cokro sing omahe pojokkan kae”.
Tejo :
“ Ora isoh !, pokokke ora oleh, kowe ki olehe pacaran mung karo aku, ora karo
Bambang”.
Ngerti-ngerti Bu Santi karo Pak Mardi
teka neng omahe Tejo karo muring-muring, terus ngajak Asih mulih
Bu Santi :
“ Asih..kowe ngopo neng kene ki, Ayo mulih rasah cedhak – cedhak Tejo, wong ora
cetha kok mbok cedhakki”
Pak Mardi : “ Rungokno buk mu kuwi !, wingi aku ketemu Tejo
ngombe-ngombe neng bok pinggir desa kae, gek bocah koyo ngono kuwi arep dadi opo?”
Asih :
“ Kula tresna pak,,buk,,kaliyan mas Tejo “
Bu Santi :
“ Tresna tresna !...wes ayo mulih wae!”( karo nggeret tanganne Asih )
Bu Minah :
(teka teka langsung bingung) “ niki enten napa pak Lurah?”
Pak Mardi : “ anakmu kuwi lho..urusana, rasah cedhak – cedhak karo Asih, wes ayo bali!”
Pak Mardi, Bu Santi lan Asih banjur bali
Bu Minah :
“ lho lee...simbok rak wes tau ngomong to, kowe ki golekko gawean, aja mung
mblayang wae “
Tejo : “ Mbuh mbok mbok ! mumet aku !, arep turu sek
“
Dina minggu esuk, Bambang dolan menyang
omahe Asih, ngajak Asih dolan.
Bambang :
“ Assalamu’alaykum, kula nuwun...”
Bu Santi :
“ Wa’alaykumsalam “ (mbukak lawang) “ Ealah...thole Bambang to,,rene rene gek
lungguh kono sek,,dipenakke sek yo le,,tak njeluk Asih sek “
Bambang :
“ Inggih buk..”
Bu Santi :
( ndodoki kamare Asih) “Asih...kae lho Bambang neng njobo, ditemoni sek kono”
Asih :
“ Inggih buk “ (mbukak lawang )
Bu Santi :
“ Yowis gek kono ditemoni sek “
Asih :
“Inggih” (rodok mrengut)
Asih :
“Enten perlu napa mas Bambang?”
Bambang :
“ Eh, kowe lagi selo opo orag? Ayo dolan neng Solo !”
Asih :
“ Hmmtt...pripun nggih,,”
Bu Santi :
“ Asih selo kok, wes gek mangkat kono, ati – ati kono, thole Bambang titip Asih
yo “
Bambang :
“ Beres buk “
Asih :
(karo ngulatne ibune ) “ Ibuk kok ngoten to buk?”
Bu Santi :
“ halah mbok wes gek mangkat kono!”
Bambang :
“ Inggih mpun buk..budal rumiyin nggih..”
Bu Santi :
“ Ya gek kono ati ati “
Sawise
mubeng-mubeng Solo, Bambang karo Asih mandheg ing taman.
Bambang :
“Sih, aku arep ngomong karo kowe.”
Asih :
“ Mangga Mas. Mboten sah takon.”
Bambang :
“Sejatine aku tresna karo kowe kat mbiyen, nanging kowe ora tau ngrespon. Ana
apa ?”
Asih :
“ Mboten mas. Aku ora tresna karo kowe. Aku wis bacut tresna karo mas Tejo.”
Bambang :
“Apa untunge tresna karo Tejo. Wong lanang kaya ngono kok ditersnani.”
Asih :
“Sing ngrasakne atiku Mas.”
Bambang :
“Lha kowe apa ora mikir suk mben. Tejo kuwi ora nduwe pakaryan.Uripmu bakal sengsara nek karo Tejo.”
Asih : “InsyaAllah, mboten kok Mas.
Ati kula sampun manteb.” (ra dinyana, handphonene Asih muni)
Tejo : “Lagi ana ngendi Sih ?”
Asih : “Ehm, aku lagi (kepedhot
omongane karo Bambang)
Bambang : “Telpon saka sapa Sih ?”
Tejo : “Kok ana suara wong lanang
sopo ? Kowe lagi karo sopo ?”
Asih : “Aku, aku ora karo sopo-sopo
Mas.”
Tejo : “Wis ngaku wae, saiki kowe
ana ngendi ?”
Asih : “Aku ana ngomah Mas.”
Tejo : “Ngomah ? Aku lewat sepi kok
ngomong ana ngomah ? Jujur wae.”(nada nesu)
Asih : “Aku jujur Mas, tapi aja
menyang ngomah Mas, bapak kaliyan ibu mengko duka.”
Tejo : “Yowis, tak tunggu nag cedhak
omahmu saiki.”
Asih : “Iyo mas. Tunggu setengah jam
ya.”
Tejo : “Yowis gek
ndang.Assalamu’alaikum”
Asih : “Wa’alaikumsalam. (hapene
dipateni) Mas Bambang, ayo gek mulih.”
Bambang : “Lha kena ngapa ?”
Asih : “Wis pokoke ayo gek balik. Bapak
ibu wis nunggu.”
Bambang : “Iya, ayo.” (nguripne motor banjur
mulih)
Ana
ngomah, Bu Santi lagi nyapu omah. Kaget ngerti Bambang karo Asih wis bali.
Bu
Santi : “Eh, isih jam 10 kok wis
balik Nduk.”
Asih : “Nggih Bu. Mas Bambang sampun
seneng kok. Nyuwun gek bali.”
Bu
Santi : “Apa bener mangkono Mbang
?”
Bambang : “Ehm, mboten Bu.”
Asih : (Ngidak sikile Bambang) “Hahaha.
Mas Bambang iki dagelan tho.”
Bambang : “Ehm, nggih Bu. (mikir sajak bingung)
Asih : “Nggih mpun Bu. Kala wau
Parti ngajak kumpul pemudi menyang omahe. Kula pamit rumiyen.” (salaman kaliyan
ibune)
Bu
Santi : “Lha kok malah ditinggal
mangkono tho Nduk ?”
Asih : “Sampun ditengga Bu.”(mlayu
ninggalke Bambang kaliyan Bu Santi)
Bambang : “Bu, kala wau jane Asih ingkang
ngajak mantuk.”
Bu
Santi : “Lha kena ngapa kok
ngajak mulih ?”
Bambang : “Krungu wau Tejo nelpon Bu. Ngajak
ketemu.”
Bu
Santi : (kaget) “ Apa iya le ?
Wis saiki ngajak bapak. Aku ora setuju nek putriku ketemu karo wong lanang ora
becik kae.”
Banjur
mlebu omah nemoni Pak Mardi lan ngomong sejatine kelakuane putrine.
Bu
Santi : “Pak, anakmu kui lho kok
susah diatur.”
Pak
Mardi : “Ana apa tho Bu. Saben dina
kok gur nyebut wae.” (nyelehne koran sing diwaca)
Bambang : “Nggih Pak, iki Asih lagi ketemu karo
Tejo.”
Pak
Mardi : “Ayo saiki. Gawa anak
wadonmu bali. Ora kenging ketemu karo bocah kae. Bapak ora setuju.”
Bambang,
Pak Mardi kaliyan Bu Santi banjur marani Tejo lan Asih sing lagi ketemu.
Bambang : “Asih.”
Asih : “Bapak, Ibu, Mas Bambang.”
Pak
Mardi : “Kowe wani ketemu karo bocah
kuwi maneh. Saiki bali. Bapak ora setuju kowe karo bocah kui.”
Bu
Santi : “Ayo, Nduk.”(nglarak
tangane Asih ngajak bali)
Asih : “Pak, Bu.”(nangis)
Pak
Mardi : “Wis pokoke saiki bali.”
(ngiring Asih bali)
Bambang : “Kowe kui ora pantes nggo Asih.”
Tejo : “Apa kowe ya ngarasa pantes ?
Kowe ora enek apa-apane dibandingne aku.”
Pak
Mardi : “Nak Bambang ayo.”
Bambang : “Nggih Pak. (nyedhaki Tejo) Aja
pisan-pisan nyedhaki Asih maneh. Kae wis dadi tunanganku.
Sawise kedadeyan
kuwi, Tejo mikir piye carane Bapak lan Ibune Asih bisa nampa dhewekne. Tejo
ameh nyolong sepedha motor. Tejo banjur menyang pasar golek sasaran. Ananging
Tejo malah dikepruki wong sekitar pasar amarga kapergok. Banjur Tejo digawa
mulih menyang omahe.
Bu Minah : “Ya Allah, Le. Kowe kena ngapa.”(mlayu
marani anake)
Tejo : “Ora mbok. Aku dikepruki wong
pasar.”
Bu Minah : “Ayo gek mlebu sek.”(ngajak Tejo mlebu
ngomah banjur jupuk obat P3K)
Kowe
bar ngopo tho Le ?”
Tejo : “Ora mbok.
Dhasar wong pasar kae wae sing kurang gaweyan.”
Bu Minah : “Kurang gaweyan
piye karepmu ?”(ngobati lukane Tejo)
Tejo : “Yo pokoke
ngono kae.”
Parti :
(Mlayu-mlayu mlebu omahe Tejo) “ eh, Jo jare kowe digebuki wong sekampung
goro-goro ameh nyolong motor tho ?”
Tejo : “Ssst. . .
Ojo ngomong.”
Bu Minah : “Apa ya tenan mangkono
le ?”
Tejo : “Ehm, ora
mbok.”(karo ndungkluk)
Bu Minah : “Ojo ngapusi
simbok Le. Simbok wis ngerti.”
Tejo : “Kowe kok
ngeyel tho Mbok. Dikandhani ora yo ora.” (njorokake simboke)
Bu Minah : “Ya Allah Le,
aku iki simbokmu. Tega men kowe kaya ngono karo aku sing nglairne kowe
?”(nangis)
Sabanjure kuwi Bu Minah kena ora sadar. Tejo lajeng bengok-bengok.
Tejo : “Simbok.
Simboooook. Kena ngapa ?”
Parti : “Wis ayo
saiki digawa menyang rumah sakit.”
Banjur Bu Minah
digawa menyang rumah sakit. Asih krungu kabar langsung mlayu nututi menyang
rumah sakit.
Asih : “Ana apa
Mas ?”
Tejo : “Simbok
Sih. Simboke ngerti-ngerti semaput.”
Asih : “Lha kena
ngapa Mas ? Critaa. ”
Tejo : “Aku mau
ameh nyolong sepedha motor.” (kepedhot karo Asih)
Asih :
“Astagfirullah Mas. Nduwe niatan apa sampe nglakoni kaya ngono ?”
Tejo : “Aku gur
pengen bapak ibumu percaya Sih. Aku ora pengen pisah karo kowe.”
Asih : “Nanging
sejatine ora koyo mangkono carane Mas. Bapak nyuwune kelakuanmu sing sae, nduwe
pakaryan, bekti marang wong tuwa Mas.”
Tejo : “Lha aku
kurang piye tho Sih. Apa aku durung menuhi syarat kui mau.”
Asih : “Durung
Mas. Yen kowe isoh, aku bakal seneng, simbok bakal seneng, bapak ibuku yo bakal
nampa kowe mas.”
Tejo : “Yo bakal
tak tunjukne marang sliramu nek aku isoh nepati janjiku”
Tejo banjur
golek pakaryan lan saiki bekti marang wong tuwane. Tejo malih ora omben-ombenan
maneh. Tejo dadi nduweni akhlak sing andhap asor. Amarga iku wong tuane Asih
mangestoni yen Asih rabi karo Tejo.
Tejo : “Pak, Bu.
Kula ajeng nglamar Asih, Kula sampun kapok, mboten mbeling melih. Saestu Pak,
Bu. Kula tresna sanget kaliyan Asih”
Pak Mardi : “Opo sing mbok omongke iku bener tha le? Tak
gondeli janjimu, lho !”
Tejo : “Nggih,
Pak. Leres sanget. Kula janji mboten mblenjani”
Bu Santi : “Yo wis tha,
Pak. Yen Asih yo wis kadung tresna, arep
di kapakke maneh. Mengko malah dadine ora apik”
Asih : “Inggih
Pak, Bu. Kula nggeh tresna kaliyan Mas Tejo. Kula nyuwun pangestunipun
panjenengan.”
Bu Santi : “Nek Ibu, yo
sekarep karo kowe ndhuk. Nanging Bapakmu sing isoh mutuske”
( Kabeh padha meneng )
Pak Mardi : “ Gandheng kowe
wis ora koyo mbiyen, ora seneng omben lan Asih yo wis kaladhuk tresna, kapan
kowe arep nglamar anakku?”
Tejo : “Matur
Suwun Pak. Minggu ngajeng Pak, manawi mboten wonten alangan.” ( Bungah )
Pak Mardi : “Opo kowe wis
mantep madhep minggu ngarep kie?”
Tejo : “Insya
Allah sampun mantep, Pak.”
Asih : “ Matur
Suwun Pak, Bu.” ( Bungah, Ngrangkul Ibune )
Bu Santi : “Iyo ndhuk,
muga wae minggu ngarep ora ono alangan” (Ngelus sirahe Asih)
Tejo : “ Nggih
mpun. Kula mantuk rumiyin. Matur Suwun nggeh Pak, Bu.”
( salaman karo Pak Mardi lan Bu Santi )
“
Aku tak mantuk sek yo Sih.” ( madep Asih )
Asih : “Ngati-ati yo mas. Salam kanggo Ibumu” (
Mesem )
Tejo : “ Iyo, Dhek.” ( Mesem )
Tejo bali mulih
menyang omahe.
***
Langganan:
Postingan (Atom)